Twee boeken

De afgelopen week twee boeken gelezen. Eerst heb ik Een zomer zonder slaap van de Vlaamse thriller-auteur Bram Dehouck gelezen. Met dit boek heeft hij de Gouden Strop van 2012 gewonnen. Daarna heb ik De gekwelde man van de Zweedse schrijver Henning Mankell gelezen.

Om maar met het eerst gelezen boek te beginnen en ook om maar meteen met de deur in huis te vallen: Een zomer zonder slaap is een knap geschreven boek. Bram Dehouck schrijft mooi en is goed in staat een verhaal te schrijven met (vooral onderhuidse) spanning en humor. Het boek doet me wat denken aan het werk van de schrijver Stephen King: personages worden uitvoerig beschreven en zijn uiteindelijk op weg naar een onvermijdelijke ramp. In Een zomer zonder slaap is dat direct ook het einde van het boek. In tegenstelling tot King heeft Dehouck geen bovennatuurlijke fratsen nodig om rampen te kunnen veroorzaken. Grote windmolens zijn in Een zomer zonder slaap voldoende. Wel zijn de karakters in mijn ogen te weinig uitgediept en te oppervlakkig. Maar al met al een leuk boek, waarin geen woord te veel geschreven staat.

De gekwelde man is het eerste boek dat ik van Henning Mankell gelezen heb en het is gelijk het laatste boek in de Kurt Wallander serie die 11 boeken bevat. Dit boek wordt tekort gedaan door het simpelweg een thriller te noemen. De zieleroerselen van inspecteur Wallander worden zo mooi beschreven dat het het verhaal zelf eigenlijk bijzaak is. De ouder wordende en met zijn gezondheid tobbende Wallander wordt zo invoelend en levensecht neergezet, dat het wat mij betreft om literatuur met een hoofdletter L. gaat. Het goede nieuws voor mij is dat ik nog tien boeken in de Wallander serie te gaan heb, het slechte uiteraard dat er geen nieuwe ‘Wallanders’ meer bijkomen.

Een zomer zonder slaap krijgt van mij drie sterren en De gekwelde man vier.

Daar aan dat kleine café aan het stoplicht

Nog maar enkele dagen voordat de onverbiddelijke terugreis naar Siam zal gaan  plaatsvinden. Vanmiddag wederom een plezierig verblijf in café De Burggraaf. Een praatje, een krantje, een biertje en een potje bilart. Wat wil een mens nog meer!

De heren de Jonge en Paalman verwikkelt in een diepgaand gesprek tijdens het biljarten in café De Burggraaf te Ommen  

Eekhoorn

In de tuin van het huis waar ik nu verblijf, wonen ook eekhoorns. De onderstaande eekhoorn komt iedere dag langs om wat nootjes te eten uit een bakje dat tegen een boom gespijkerd is. Voor dit dagelijkse maaltje hoeft hij niets te doen en zelfs niets te betalen. Veel gekker moet het niet worden.

Eekhoorn eet nootjes

Amsterdam

Vanmorgen naar Amsterdam geweest. Ik moest daar een paar dingen regelen. Na afloop daarvan nog een kopje koffie gedronken met vriend Leen uit Krabi die tijdelijk over is en die momenteel in zijn Amsterdamse woning verblijft.

 Typisch Nederlands landschap

 Deze winkel op het Damrak heeft zijn producten morgen op zijn laatst in de uitverkoop schat ik zo

 Leen op een bankje

Centraal Station Amsterdam

E-reader

Enkele maanden geleden heb ik de knoop toch maar door gehakt: ik heb een e-reader gekocht. En ik heb er geen spijt van. Het apparaatje is licht, past in een binnenzak en 'vreet' nagenoeg geen energie. Overal waar ik ben, kan ik zonder gesjouw en gesleep met boeken prima lezen. Ik heb alleen spijt van het feit dat ik niet veel eerder een e-reader gekocht heb. Momenteel staan er zo'n driehonderd boeken in het geheugen, maar er kunnen er zo'n 2.000 op. Als ik 180 jaar oud word, kan ik die misschien net allemaal lezen.

 E-reader opengeslagen

E-reader: nauwelijks langer dan mijn bril

De spierballen van Wesley Sneijder

Afgelopen week stond er een interessant artikel in Der Spiegel waarin de journalist Markus Feldenkirchen verklaringen probeert te geven voor het telkenmale falen van het Nederlands voetbalelftal: door de jaren heen verschrikkelijk veel goede en creatieve voetballers en nagenoeg niets winnen. Hoe valt dit te verklaren? Hij wijt dit aan een teveel aan individualisme en democratie, verklaarbaar vanuit historisch perspectief. Ondertussen laat de journalist geen spaan heel van het gedrag van onder anderen Robben en Sneijder. Lezen dus!

Het hele artikel (Engels) staat hier:
http://www.spiegel.de/international/europe/the-dutch-national-team-and-its-egotistical-players-at-the-euro-2012-a-838484.html

Een kortere versie (in het Nederlands) staat hier: http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3271665/2012/06/15/Nederlandse-voetballers-moeten-beetje-Duits-worden.dhtml 

Boeken

De afgelopen maanden heb ik de volgende boeken gelezen. Als laatste de Stockholm-trilogie van de Zweedse advocaat Jens Lapidus. Erg goed en origineel wordt het leven aan de zelfkant in Stockholm beschreven. Het eerste deel verdient 5 sterren, de andere twee 3.

Pil van de cabaretier Mike Bodde is het knap geschreven autobiografische boek van een man die aan ernstige depressies lijdt. Verdient 4 sterren.

Annejet van der Zijl heeft een prachtige biografie geschreven over wijlen Prins Bernhard. Het boek Bernhard geeft een scherp beeld van de man en de tijd waaruit de man voort kwam. Vijf sterren.

Jonas Jonasson heeft een boek geschreven dat de lezers nogal verdeelt. De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween wordt door sommigen als geniaal omschreven en door anderen als een niet bijster geslaagde poging Catch-22 van Joseph Heller in grappigheid te evenaren. Ik hoor bij de laatste groep. Twee sterren.

Het IJzeren Huis van John Hart is een aanrader voor een ieder die van een spannende en knap in elkaar gedraaide thriller houdt. Vijf sterren. Lee Child staat met zijn Jack Reacher-serie altijd garant voor vier sterren en dat geldt ook voor De Rekening.

Liever rechtop sterven dan staande buigen is een flutboek. Abraham Moszkowicz spreekt de lezer aan alsof deze een kleuter is. Een ster voor de moeite.

De verrader van Auke Kok is het waargebeurde verhaal van een loser die zich dankzij de omstandigheden (WO II) belangrijk kon maken. Het verhaal van de megalomane en gewetenloze Anton van der Waals is vakkundig opgeschreven door Auke Kok. Vier sterren.

De historicus Ian Kershaw kan geweldig vertellen over alles wat met WO II te maken heeft en dat geldt ook voor zijn boek Tot de laatste man. Hierin legt hij overtuigend uit waarom de Duitsers doorvochten en zich pas overgaven ruim een jaar nadat al duidelijk was dat de oorlog verloren was. Vier sterren.

Fietsen

Alweer enkele dagen in Nederland en hoewel het wat frisjes is, bevalt het me hier prima. De eerste dagen veel volkoren brood met kaas gegeten en vandaag van Ommen naar Zwolle en vice versa gefietst. Viel me eerlijk gezegd niet mee. Had behoorlijk wat pijn in de spieren. Kan de leeftijd zijn, maar laten we het er op houden dat ik niet veel gefietst heb het afgelopen jaar.

 Een grote kerk in het centrum van Zwolle

Kasteel Rechteren, ergens tussen Ommen en Zwolle

Ontbijten

Vandaag een volledig vrije dag zonder ook maar een enkele verplichting. Na uitgeslapen te hebben (relatief dat wel, want om half zeven stonden we al naast onze bedjes) gingen we op zoek naar een ontbijt. In de soi waar we wonen is keuze genoeg. Deze keer kochten we een kipgerecht met een soepje. Thuis hebben we dit, zoals altijd met veel smaak opgegeten.

Onze maaltijd wordt bereid...

...en thuis met smaak genuttigd.

Oranje

Het straatbeeld in Thailand is meestal redelijk oranje gekleurd en dat heeft niets met het aanstaande EK te maken.  In tegenstelling tot hun westerse tegenhangers, begeven Thaise monniken zich met grote regelmaat buiten de tempel, waar zij het straatbeeld met hun kleurige kledij opvrolijken.

Foto enkele weken geleden gemaakt aan de oevers van de Mekong rivier